Maraba Tessa

Maraba Tessa (You are welcome) staat er in het Mustangh huis op een groot zwart bord getekend. Gemaakt door Mirthe en Monique :) Daar was ik ook eerlijk gezegd wel aan toe om thuis te komen. Na een zeer stress volle dag richting Schiphol dan toch eindelijk in een vliegtuig. Op de heenweg kreeg ik een telefoontje dat mijn vlucht om half 8 afgelast was en dat ik omgeboekt was naar een vlucht om 6 uur. Gelukkig was de bagage precies 46.1 kg en ik mocht 2x 23 kg meenemen, dus bedankt pap en mam voor het helpen inpakken! Na het emotionele afscheid bij de douane ging het dan allemaal gebeuren. In het vliegtuig naar Londen zat een ouder echtpaar die ik even bezig heb kunnen houden met mijn plannen in Ghana. Eenmaal in Londen voelde ik me een beetje alleen daar op een drukke, grote luchthaven. Toen ik naar de gate liep en het enorme vliegtuig zag had ik wel zo'n momentje van oke als ik nu instap kan ik ook niet meer terug. In de rij was ik een van de weinige blanke dus voelde me een beetje bekeken. Eenmaal in Accra aangekomen zat Jimah netjes klaar met een bordje om me op te pikken. Dat was allemaal goed geregeld. In het Good Shepherd Home kreeg ik een nette kamer en heb ik me 's avonds heel wat uurtjes weg zitten kletsen met een dame uit Duitsland die al 9x eerder in Ghana was geweest. Van haar kreeg ik heel wat tips en informatie over het land en de mensen. Na een korte nacht was het tijd voor 'de busreis'. De STC bus van Accra richting Tamele heeft er uiteindelijk bijna 14 uur over gedaan. In die bus ontmoette ik een jong meisje die mij een beetje op sleeptouw heeft genomen om mij tijdens de stops uit te leggen wat er allemaal te krijgen was bij de kraampjes en vertelde ze me over haar eigen leven. Ik wil haar zeker nog een keertje op gaan zoeken in Tamale, want zulke verhalen doen wat met je. In Tamele sliep ik in het Catholic Guest house in een single airconditioned room. Haha het was niet het meest hygienische kamertje en vanwege de airco die enorm veel geluid maakte ging het slapen in etappes. Het meest vervelende zou erop zitten dacht ik. Diegene die me op zou komen halen bij het guest house zou er rond 10 uur zijn. Ik was al gewaarschuwd, dus ik was lekker in de tuin gaan zitten met wat boekjes erbij. Maar Ghanesen komen met iedereen even een praatje maken, dus van lezen is niet veel meer gekomen :p. Om 12 uur waren ze er dan. De chauffeur en een politie agent strak in uniform met een groot geweer speciaal voor mijn veiligheid. Na de nodige boodschappen ging het gehobbel en bobbel over de vele slechte wegen weer verder. Na een tijdje begon ik pijn te krijgen aan mijn ogen van het zand dat naar binnen kwam waaien, maar met ramen dicht ging je dood van de hitte. Dus ik was enorm blij toen ik het dan eindelijk zag: het Mustangh huis! Thuis :) Mijn nieuwe kamertje is al ingericht en de koffers zijn uitgepakt. Vandaag heb een een rondleiding gekregen door het ziekenhuis en heb ik iedereen ontmoet. Maandag om 8 uur begint de werkweek. Waarschijnlijk zal ik vaker tripjes gaan maken op motors naar communties die geen gezondheidszorg faciliteiten hebben. Dus morgen staat op het programma: motorrijles. Ook ga ik morgen naar de markt om wat spulletjes te kopen en eten in te slaan. De faciliteiten hier zijn in onze ogen primitief, maar ik vind het geweldig hier en red me zeer zeker ;)
Vanuit een zonnig en zeer warm Ghana, groetjes aan iedereen thuis. Jullie horen snel meer van mij!

Dikke knuffel en foemel xxx Tessa